/Μανόλης Στιβακτάκης
Κάπως τυχαία, χωρίς ιδιαίτερο ενδιαφέρον, με μια οικονομική και πολύ αγαπημένη φωτογραφική μηχανή, είχα την πρώτη μου επαφή με την φωτογραφία. Ήταν 2009 και ήμουν στο δεύτερο μόλις ταξίδι εκτός Ελλάδας.
Βλέπω τη φωτογραφία ως ένα μέσο αυτοεξέτασης, επομένως, το κίνητρο πίσω από τη φωτογραφική μου δουλειά δεν είναι κάτι παραπάνω από την απλή επιθυμία να κατανοήσω τον εαυτό μου και τη σχέση μου με τον υπόλοιπο κόσμο, πετυχαίνοντας ένα μικρό βήμα τη φορά(αν είμαι τυχερός). Είναι ουσιαστικά μια διαδικασία αυτοπαρατήρησης και υπό αυτή την έννοια οι φωτογραφίες μου λένε περισσότερα για εμένα παρά για το αντικείμενο που φωτογραφίζω. Ένα πολύ προσωπικό ταξίδι που, όπως ελπίζω, βοηθάει στη δύσκολη και συνεχής προσπάθεια της αυτογνωσίας και διαμόρφωσης ενός καλύτερου εαυτού.
Ταξιδεύω ως backpacker, με ένα σακίδιο, την φωτογραφική και την κιθάρα μου, προσπαθώντας να είμαι όσο το δυνατόν πιο ελαφρύς. Συνήθως με μικρό, κάποιες φορές με ανύπαρκτο προϋπολογισμό, ως ταξιδιώτης της μετά-ιντερνετ εποχής χρησιμοποιώ τα οφέλη της τεχνολογίας φροντίζοντας παράλληλα να μην εξαρτώμαι από εκείνη, διατηρώντας επομένως την "από στόμα σε στόμα" πληροφόρηση ως βασικό οδηγό. Πολυτιμότερος μου σύντροφος στη διαδρομή, η πίστη και εμπιστοσύνη προς τον εαυτό μου και τους υπόλοιπους ανθρώπους, ανεξαρτήτως φυλής, φύλου, κοινωνικής τάξης, σεξουαλικών προτιμήσεων και θρησκείας.
/Manolis Stivaktakis
Somewhat randomly, with no particular interest in the subject, with a cheap nevertheless beloved and reliable camera, in 2009, I had my first contact with photography. It was just my second trip abroad.
I see photography as a way of self examination. Therefore, the motivation behind my photographic work is nothing more than a simple desire to understand myself and my relationship with the world, achieving one step at a time (if lucky). It is essentially a self-observation trip and in this sense my photos say more about me than about the subject I photograph. It is a very personal journey that hopefully helps during the very difficult and endless effort of self-awareness and shaping a better self.
I travel as a backpacker. Just a backpack, a camera and my guitar, trying to be as lightweight as possible. Usually on a small, or sometimes on a nonexistent budget. Traveler of the post-internet era I use the benefits of technology paying attention though not to be depended from it, therefore, keeping word-of-mouth my main information source. Most valuable companion on my journey is the belief and trust in myself and other people, regardless of race, gender, social class, sexual orientation and religion.